အက်င့္ဆိုး -ေရႊတိုင္ညြန္႕

အက်င့္ဆိုး -ေရႊတိုင္ညြန္႕

အလုပ္လုပ္ရာ၀ယ္ အစကသာရယ္အဆံုးထိပင္ မၾကံခ်င္တယ္ အားေလွ်ာ့ကာရယ္ ေပါ့ေလွ်ာ့တာရယ္ အဲဒါအက်င့္ဆိုးတယ္ တစ္ေယာက္ကဒီလို တစ္ေယာက္က ဟိုလို အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ဂုဏ္ၿပိဳင္တယ္ နည္းလမ္းအပိုေတြ စည္းကမ္းမရိုေသ ရက္ေတြကုန္ခဲ့တယ္ ဒီလိုအက်င့္ဆိုးမ်ိဳးထားလို႕ သံသရာရွည္လာတယ္ ျမန္မာျပည္မွာတကယ္ ေကာင္းေအာင္ အထူးမေနကာရြယ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးေျပာသမွ် နာခံမယ္

ငယ္သူဟာနည္းလြဲမ်ားဆို အၾကီးအကဲမ်ားကို မရုိေသတယ္ ရြယ္တူရင္ အသင္းအပင္းဖြဲ႕ ေႏွာင္ အခ်င္းခ်င္းတည့္ေအာင္ မေပါင္းၾကတယ္ ေသခ်ာစြာ ေနာက္တစ္ထစ္မွတ္ကြယ္ ေကာက္က်စ္တတ္တဲ့၀ါသနာရယ္ ဂုဏ္ပါ၀ါ မိုးေလာက္မကယူ ကိုယ့္ေအာက္ကလူ ႏွိပ္စက္တယ္ သူလုပ္ေတာ့အရာရာမတြင္က်ယ္ လူတကာ လုပ္ရင္ ရႈပ္ဖို႕ ၾကံတတ္တယ္ အာက်ယ္တာေတြရယ္ ျပည္ခြင္တရုိးမွာ တန္ခိုးမမွိန္ဖြယ္ ဒီအက်င့္ဆိုးေတြ ခ်ိဳးႏွိမ္ကာ ေဖ်ာက္ပယ္

အလိုက္မသိတာေတြရယ္ ကိုယ့္ဖို႕ေတာ့ကိုယ္သိတယ္ ေနာက္လူေတာ့ ပစ္ကာပယ္ ဒီလူမ်ိဳးအက်င့္ဆိုးတယ္ ေရွးစကားေတြကိုပယ္ ေခတ္အလိုက္ေတာ့ သူနားမလည္ ..ဆရာ့ကိုလည္း ပစ္ကာပယ္ ဒီလူစားအလြန္မ်ားတယ္ ကမၻာမွာလည္း ရွိေပတယ္ ဗမာမွာလည္းရွိေပတယ္ ဒီအခ်ိဳးမ်ိဳးကို လူတိုင္းပစ္ကာ တို႕တိုင္းသစ္မွာ ဆန္းသစ္ဖို႕ လိုတယ္ ပစ္ပယ္ၾကေစဖြယ္ ….

******************
April 24 ကစာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ ဆိုသြားတဲ့ အက်င့္ဆိုး ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားပါ။ သီခ်င္းကို ဒီမွာနားေထာင္လို႕ရပါတယ္လို႕ ဘေလာ့လာဖတ္သူတစ္ဦးရဲ႕ ကူညီမႈအရသိရပါတယ္။

သီခ်င္းစာသားကို ဖတ္ရတာနဲ႕ တင္ ေတြးစရာေလးေတြမ်ားသား။ ေရႊတိုင္ညြန္႕ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္စာအုပ္ မွာ ဒီသီခ်င္းကို ရွာရင္း အျခားသီခ်င္းေတြ ဖတ္မိေတာ့ စာဆိုရွင္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္ေပၚမွာထားတဲ့ ေစတနာ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ႏိုင္တယ္လို႕ ခံစားမိတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သလိုမျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ..၀မ္းနည္းစရာပဲေပါ့ေလ။

ပိုစြဲလမ္းရတဲ့သူ ကို္ယ္ပဲျဖစ္ပါရေစ

ဂ်ဴး စာအုပ္ အသစ္ကို ထြက္မယ္ ဆိုတာ Facebook fan page မွာဖတ္ရကထဲက ေခါင္းစဥ္ေလးကို ေတာ့ သိပ္သေဘာက်ေနတာ။ ပိုခ်စ္ရတဲ့သူ ကိုယ္ပဲျဖစ္ပါေစ ဆိုေတာ့ အခ်စ္၀တၱဳေလးမ်ားလား ေပါ့။ ဗဟုသုတရတာမွန္ေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေတြ၊ NGO အေၾကာင္းေတြ၊ ပန္းေတြ ပန္းခ်ီကားေတြ ကို အဓိကထားၿပီး ဇာတ္အိမ္တည္ထားတတ္တဲ့ ေနာက္ပိုင္း စာအုပ္ေတြကို အ၇င္စာအုပ္ေတြေလာက္ မစြဲလမ္းမိဖူး။ ဖတ္ရတာေတာ့ သေဘာက်တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမယ္ မက်န္ခဲ့သလိုၾကီးခံစားရတယ္။ အဲ ၾကယ္ေၾကြတို႕ရဲ႕ အေတာင္ပံ ကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္။ အဲဒီ ၀တၱဳမွာ ဇာတ္သိမ္းခန္းေလးကို သိပ္သေဘာက်တယ္။ ျပန္ဖတ္တိုင္းလဲ မ်က္ရည္၀ဲမိတုန္းပဲ။ က်န္တဲ့ စာအုပ္ေတြေတာ့ ဖတ္ၿပီးၿပီးသြားေရာပဲ။ ျပန္ဖတ္ခ်င္လဲ အရင္ထဲက လဲၾကိဳက္ ခုထိခံစားလို႕ ရေနေသးတဲ့ ပင္လယ္နွင့္တူေသာမိန္းမမ်ား၊ၾကာေတာ့သည္လည္းေမာင့္စကား၊ မိန္းမတေယာက္၏ဖြင့္ဟ၀န္ခံ ခ်က္တို႕ လို႕ စာအုပ္ေတြပဲ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္။

ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ဖ်တ္ခနဲ ရုပ္ပံုလႊာမ်ားထဲက ဘိလပ္ျပန္သန္း (၂)

ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ေနေသာ အဂၤလိပ္၀တၱဳတစ္ပုဒ္ထဲမွ စႏၵယားဆရာၾကီး ရိႈပန္၏ ပံုကိုယူကာ ဆရာဦးဘညြန္႕အား ေရးျခယ္ထားလိုက္သည္။ ထုိအခါက ဗစ္ဗာလီနစ္ကို၏ Evan Song ၀တၱဳကိုဖတ္ေနရာ ၀တၱဳထဲမွ အဆိုေတာ္ ၾကီးေနရာမွာ ဒိုရာသန္းေအးကိုထားခ်င္သည္။ ၀တၱဳထဲမွာမူ အဆိုေတာ္ၾကီးအုိမင္းလာသည့္ ဘ၀အျဖစ္အပ်က္ပါသည္။ သို႕ ေသာ္ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးထားေသာ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္မူ ဤသို႕မဟုတ္။ တပည့္မ အဆိုေတာ္ ေပါက္စႏွင့္ စႏၵယားဆရာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ သို႕ ေသာ္ လက္မထပ္ျဖစ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေပါင္းအသင္းမ်ားအား ဇာတ္လမ္းေျပာျပေသာအခါ သူတို႕က မင္းသမီးႏွင့္ မင္းသားမရသည့္အတြက္ မၾကိဳက္ၾက။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဇာတ္လမ္းကို ျပင္ဆင္ေရး၇န္ စဥ္းစားေနသည္။ (စစ္ၿပီး ၁၉၅၀ ေက်ာ္ခန္႕တြင္ ဇာတ္လမ္းကို အနည္းငယ္ ျပဳျပင္ကာ တိမ္ခိုးမွ်င္ အကြက္ဆင္ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၀တၱဳတို ေရးဖြဲ႕ ခဲ့ဖူသည္။)

ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ဖ်တ္ခနဲ ရုပ္ပံုလႊာမ်ားထဲက ဘိလပ္ျပန္သန္း (၁)

ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က ရုပ္ရွင္အေတာ္ၾကိဳက္သည္။ ရန္ကုန္ေက်ာင္းမ်ားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ရုပ္ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ေတာၿမိဳ႕ေလးတြင္ ေနစဥ္ကမူ အဂၤလိပ္ကားမ်ားမၾကည့္ရ။ ရန္ကုန္ေရာက္မွ အဂၤလိပ္ကားမ်ား ၾကည့္ရသည္။ နာမည္ေက်ာ္အဂၤလိပ္၀တၳဳမ်ားကိုရုိက္ကူးေသာ ဇတ္ကားမ်ားဆုိလွ်င္ ၾကည့္ျဖစ္သည္။

ျမေႏွာင္းညိဳ Fan Page on Facebook

ဟိုတေန႕က လိပ္ျပာစိမ္း၍ စာအုပ္အေၾကာင္းေျပာရင္း အန္တီျမေႏွာင္းညိဳ နဲ႕လည္း စကားမေျပာရတာၾကာလို႕ (ေနာက္ဆံုး ထြက္တဲ့စာအုပ္သိပ္မၾကိဳက္ဖူးေျပာမလို႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး :D) အြန္လိုင္းမွာ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ အဲဒီကေန ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ေျပာလိုက္ၾကတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ Facebook ေပၚက Fan Page ေတြအေၾကာင္း ေရာက္သြားတယ္။

ျမသန္းတင့္-ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး (၃၀)

ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ ဆံုးသည့္အခါတြင္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးသည္ အသက္ ၂၉ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ သို႕တိုင္ သူမသည္ ခင္ပြန္းသည္ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္သည္။ သူမသည္ ဦးခ်စ္ေမာင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္ကိုဆက္လက္ထုတ္ေ၀ယံုသာမက ဦးခ်စ္ေမာင္ စိတ္ကူးခဲ့သည့္ ေန႕႕ စဥ္သတင္းစာၾကီးတစ္ေစာင္ ကိုလည္း ဦးစီးထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ ထုိသတင္းစာမွာ ျပည့္သူ႕ ဟစ္တိုင္ သတင္းစာျဖစ္သည္။

ျမသန္းတင့္-ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး ၂၉

၁၉၆၂ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာသမဂၢကို တည္ေထာင္ၾကသည္။ ထိုအခါတြင္လည္း ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးသည္ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ခဲ့ေလသည္။ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒကို ေရးဆြဲသည့္အခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ သူ႕အိမ္မွာပင္ အစည္းအေ၀းထုိင္ၾကသည္။ တခါတရံ၌ ညည့္နက္သန္းေကာင္၊တခါတရံတြင္ လင္းအားၾကီးထိ။